Olga Tokarczuk uważana jest za przedstawicielkę współczesnej literatury polskiej, a jej pierwsze wejście na rynek nastąpiło w 2007 roku i prawie przeszło niezauważone. Druga próba dołączenia była bardziej udana i otrzymała Nagrodę Bookera za powieść Bieguni, która pozwoliła jej zostać liderem światowych gwiazd pola literackiego i ponownie przyciągnęła do siebie wzmożoną uwagę wydawców.
Olga Tokarczuk https://literackigps.pl/autor/olga-tokarczuk/ naprawdę ma potencjał, dzięki któremu można wzbogacić nie tylko polski, ale i światowy pejzaż literacki. Za 2018 rok zdobyła nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Pisarka zdobyła także polską nagrodę Nike za książki: Bieguni oraz Księgi Jakubowe https://literackigps.pl/ktore-ksiazki-olgi-tokarczuk-trzeba-znac-top-4/.
Kariera pisarska Olgi Tokarczuk
Olga Tokarczuk jako nastolatka zaczęła próbować swoich sił w literaturze. Jej pierwsze opowiadania „Świąteczne zabijanie ryby” i „Moi przyjaciele” ukazały się w 1979 roku w młodzieżowym czasopiśmie Na Przełaj pod pseudonimem Natasza Borodin. W 1989 roku ukazał się jej pierwszy zbiór wierszy – Miasto w lustrach.
W 1993 roku wydała swoją debiutancką powieść „Podróż ludzi Księgi”, której akcja rozgrywa się w XVII-wiecznej Hiszpanii i Francji. Autorka opowiada w nim historię dwojga ludzi poszukujących tajemniczej Księgi, podczas której zakochują się w sobie. Powieść została nagrodzona przez Polskie Towarzystwo Wydawców Książek i przetłumaczona na wiele języków europejskich. W 1995 roku ukazała się druga powieść pisarki „E.E.”, opowiadająca o dziewczynie z polsko-niemieckiej rodziny, która odkryła dar medium.
Sukces przyszedł do Olgi Tokarczuk w 1996 roku, kiedy ukazała się jej powieść „Prawiek i inne czasy” o wsi w centrum Polski, w której rzekomo skupiają się wszystkie znane ludzkie radości i smutki. W 1997 roku za tę książkę otrzymała nagrodę miesięcznika „Polityka” oraz Nagrodę Fundacji im. Kościelskich, a także była nominowana do Nike, największej nagrody literackiej w Polsce. Powieść weszła do szkolnego programu nauczania i została przetłumaczona na 20 języków.
W 1998 roku ukazała się powieść „Dom dzienny, dom nocny”, której centrum stanowi dom we wsi Pietno, w którym od października do maja nie przenika słońce. W 2000 roku została wydana jako zwykły plik tekstowy w Internecie, a fakt ten uważa się za początek rozwoju polskiego rynku e-booków. W 2004 roku Tokarczuk wydała „Ostatnie historie”, powieść o błędnym kole życia i śmierci w życiu trzech pokoleń kobiet.
Największe dzieła Olgi Tokarczuk
Olga Tokarczuk
Krytycy chwalili jej powieść „Biegacze”, wydaną w 2007 roku i poświęconą tematyce podróży (składa się z oddzielnych opowiadań, esejów i notatek z podróży). Książka Biegacze, za którą otrzymała Bookera, opowiada o współczesnych włóczęgach, nieustannych emigrantach, którzy szukają zmiany, miejsca dla siebie, tego, co mogliby nazwać domem. Bohaterami książki są ludzie, którzy na jednej nodze stoją w naszym zwyczajnym świecie, do którego wszyscy jesteśmy przyzwyczajeni, a z drugiej w świecie fantazji, nostalgii, ukrytych pragnień. Są przekonani, że człowiek musi być w ciągłym ruchu, aby uniknąć diabelskich pokus. Podróż w tej książce to nie tylko ruch w przestrzeni, ale także podróż ludzi w głąb własnej psychiki. Za to Tokarczuk otrzymała Nagrodę Nike (2008) i była nominowana do Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus.
W 2009 roku Tokarczuk wydała powieść „Prowadź swój pług przez kości umarłych”, powieść o serii tajemniczych morderstw na polskiej wsi. W 2017 roku na podstawie tej książki nakręcono dramat kryminalny Agnieszki Holland „Szlak bestii”, który na Berlińskim Festiwalu Filmowym otrzymał „Srebrnego Niedźwiedzia”.
W 2014 roku pisarka opublikowała powieść historyczną „Księgi Jakubowe”. Za tę pracę Tokarczuk otrzymała Nagrodę Nike (2015). Praca ta znalazła się w wielu rankingach książek w Polsce https://literackigps.pl/moje-rankingi/. Tym samym polski magazyn Newsweek umieścił ją na liście 10 książek roku, nazywając ją pierwszą polską powieścią, która wpisuje się w światowy renesans wielkiej epopei historycznej”. Książka ta jest swoistą encyklopedią życia w wielokulturowej Rzeczypospolitej w XVIII wieku, zwłaszcza na Podolu. Jej fabuła zbudowana jest wokół barwnej postaci podolskiego Żyda Jakuba Franka, który ogłosił się Mesjaszem.
Oprócz powieści Tokarczuk jest autorką wierszy, opowiadań, esejów itp. Najnowsza książka w tej chwili to powieść Empuzjon opowiadająca prawdę o świecie, która nie jest przez ludzi zauważana.
Inne prace Olgi Tokarczuk
- Szafa (1998). Zbiór opowiadań.
- Lalka i perła (2000).
- Gra na wielu bębnach (2001). Zbiór opowiadań. Nominacja do Polskiej Nagrody Literackiej Nike.
Nagroda Nobla dla Olgi Tokarczuk
Przyznanie Literackiej Nagrody Nobla Oldze Tokarczuk w Polsce uważane jest za wielkie święto kultury narodowej. Stwierdzają to zarówno lojalni zwolennicy talentu noblistki, jak i ci, którzy do niedawna krytykowali ją za lewicowe poglądy i krytykę polskiej przeszłości. Uzasadniając swoją decyzję, Komitet Noblowski odwołuje się do treści dwóch książek Tokarczuk – „Biegacze” i „Księgi Jakubowe”.
Olga Tokarczuk mówiła, że wiadomość o nagrodzie Nobla była zaskoczeniem. Jechała przez Niemcy, kiedy wezwano ją, by pogratulować jej prestiżowej nagrody. Jednak dla bukmacherów, którzy przewidzieli prawdopodobne wyniki posiedzenia Komitetu Noblowskiego, ogłoszenie jego decyzji nie było nieoczekiwane. Olga Tokarczuk od dawna zajmuje dość wysoką pozycję w ich rankingach. Pisarka jest dobrze znana poza Polską i wielokrotnie otrzymywała prestiżowe nagrody za swoją twórczość literacką. Wydawcy z ponad dwudziestu krajów wykupili prawa do tłumaczenia jej dzieł.
| Literacki GPS – blog literacki |
| ul. Giuseppe Garibaldiego 4/203 |
| 04-078 Warszawa |
| 604 810 444 |
| www.literackigps.pl |
 |
 |
 |
 |
